Een ontsnappingsroute.
Uitgenodigd door de jonge RV de Doorslag om gezamenlijk de Kastelenroute te gaan roeien, van Nieuwegein naar Montfoort, trokken wij zondag 2 september naar Nieuwegein.
Het werd een dag vol verassingen, allereerst het botenhuis van de Doorslag (100 leden) aan het Merwedekanaaal, een ”kasteel” van een gebouw, dat in de week dienst doet als gemeentewerf van de gemeente Nieuwegein en in het weekend is er de botenloods van de Doorslag, met gebruik van de gemeentelijke prachtige kantine….een privaat /publieke samenwerking op huurbasis hoorden wij, gekoppeld aan het ledenbestand. Na een zeer hartelijk ontvangst roeiden wij met twee Cvieren en een Ctwee samen met onze gastheren naar Huis de Doorslag, alwaar twee hefbruggen, die vanwege het “hoge water” dit keer speciaal voor ons werden geopend.
Na de bruggen kwamen we op de Hollandse IJssel, een rustieke rivier, welke zich eerst door het stadje IJsselstein slingert en daarna het Groene Hart van Holland in, op weg naar onze eerste stop, Jachthaven Marnemoende, met recht een pleisterplaats, een prachtig knooppunt van fietsers, trekkers en watersporters, ontwikkeld door een plaatselijk boer die meer wilde dan koeien melken. Maar ook keerpunt voor de marathon roeiers van de Doorslag in zomer en winter. Aan de koffietafel hoorden we van hun plannen om binnenkort met Het Spaarne te gaan roeien door Parijs, een sterk verhaal? Nee…dat was een serieus plan van deze kleine vereniging, we konden het bijna niet geloven.
Nog steeds op zoek naar de kastelen op deze route, moesten we helemaal door roeien naar het prachtige, compacte stadje Montfoort, waar we konden afmeren aan de IJsselkade (veel gras) tegenover de IJsselpoort met het oude stadhuis. Na enig zoeken en de IJsselbrug over wist Maatje met Jacqueline van de Doorslag het (restant van) Kasteel van Montfoort te vinden. Gebouwd in 1170 op deze strategische plaats aan de IJssel ter bescherming van het Sticht tegen de aanvallen van de Graven van Holland. Later in het rampjaar 1672 opgeblazen door de Franse bezetters toen onze stadhouder Willem III er aan kwam. De Hollandse waterlinie inundatie beschermend, waarin Montfoort met zijn schutsluis (gebouwd in 1616) als “sluismeester” een waterstaatkundige sleutelrol vervulde met de verbinding van Montfoort naar Woerden, de Montfoortse vaart. Van het kasteel bleef toen alleen de voorburcht over, welke recent is uitgekozen tot een van de mooiste trouwlocaties van Nederland. Het kan verkeren….!
De schutsluis in inmiddels een rijksmonument, welke na restauraties nog steeds in bedrijf is voor de watersport, maar qua constructie te zwak gebouwd om met een hydraulisch systeem geautomatiseerd te worden vertelde de sluismeester ons, terwijl hij met de hand een sloepje schutte.
Kortom Montfort was een echte verassing voor ons, maar we konden er ook weer niet te lang verblijven gezien ons tijdschema. Dus snel weer terug met stevige slagen, de afstand terug was ook 16 km, roeiend te midden van motorboten, die meestal meer golven maakten dan ons lief waren. Tijd voor Kastelen die vlakbij de Hollandse IJssel zouden liggen of de restanten ervan hadden we niet meer.
Een snelle tussenstop bij Jachthaven Marnemoende kon nog net. Kortom haastig kwamen we weer uit bij onze hefbruggen, maar dit keer gingen ze niet open, ook bellen naar de brugwachter hielp niet, het water was hoger dan normaal…dan maar eronderdoor met de allerlaagste “valstand” dat lukte wel, maar onze Michiel kwam helaas iets te vroeg omhoog en blesseerde zijn schouder, gelukkig zonder blijvende pijn bleek later. Na een geslaagde Kastelentocht namen we afscheid met nog even napraten en het aanbieden van ons Winterkoning tableau op het terras van het botenhuis van De Doorslag, dat er op zondag uitziet als een echt modern Kasteel, aan het Merwedekanaal, om jaloers op te zijn…..inderdaad het was een toertocht ”van kasteel naar kasteel”.
Pieter Arkesteijn
Alex Pennington
Paul Waart.
Kijk hier voor foto's