Die vraag was me begin 2019 al eens gesteld door Saskia Bruil, en na afloop van de Oude IJsselrace in april 2023 kwam de vraag wederom boven.
Een 16 km skiff wedstrijd over de Worthersee in Oostenrijk klinkt toch best als iets heel spannends en leuk tegelijk. En waar ik 5 jaar geleden nog niet zover was, had ik er nu wel zin in. Wim ter Beek had zich ook al aangemeld, dus de drempel werd nog iets lager om het echt te gaan doen.
En dan krijg je een excel toegestuurd met de vraag om in te vullen wanneer je heen en weer gaat naar Oostenrijk en hoe en of je een eigen boot mee wil nemen die op een botenwagen mee moet. En kom je in een app groep terecht met nog meer mensen uit heel NL die mee gaan doen.
Na verloop van tijd kom je erachter dat een aantal mensen toch al heel wat jaren meegaat en dat een heleboel al uitgedacht is. Een online bijeenkomst voor nieuwelingen waar het eea uitgelegd werd afgelopen juli was erg welkom.
Uit NL gaan we met 25 roeiers meedoen waarvan 2 Isalanen en 6 van de Ank. Onze skiffs mogen mee op de (kleine) botenwagen die vanuit de Ank gaat rijden en zondag 1 oktober brengen we onze boten naar degene die met de botenwagen gaat rijden.
En dinsdag 3 oktober komt Wim mij om 6 uur ophalen en rijden we via Doetinchem om Saskia en Elienke op te halen, om vervolgens de rit van ruim 1000 km naar Velden am Worthersee aan te vangen. We wisselen elke 200 km van chauffeur en zijn vervolgens net na 17 uur bij het appartementencomplex. Om na de incheck en uitpakken aan te kunnen schuiven bij het gezamenlijke diner waar we ons via de app voor hadden aangemeld.
Woensdag 4 oktober hebben Elienke en ik aan de keukentafel zitten werken, terwijl Wim en Saskia een mooie wandeling gingen maken om vervolgens helemaal nat te regenen. En in de avond onze kookbeurt ingelost.
Donderdag 5 oktober hebben Elienke en ik de ochtend zitten werken en mochten we in de middag van iemand een skiff lenen om toch vast een rondje te kunnen roeien. Onze eigen boten komen vanavond aan. Ik mag de boot van Dennis lenen, dat blijkt een hele mooie Douglas skiff te zijn. Heel voorzichtig hebben we het meer verkend, toch nog even een 18 km geroeid. Daarna nog naar de pyramidenkogel gereden met Wim, Saskia en Elienke om het meer van boven te verkennen. En daarna hadden een aantal mannen de kookbeurt, en (in goed overleg) besloten om chinees te halen.
Vrijdag 6 oktober eindelijk in onze eigen boten het water op! Maar niet te lang, lekker oefeningen doen op balans en de laatste afstelling dingetjes doen. Even ritme proberen te vinden.
In de middag met z'n allen naar de finish in Klagenfurt om de nummers op te halen en de 2 botenwagens en een aantal auto's daar neer te zetten. Een wedstrijd van 16km varen op een meer van 1km breed is aan alle kanten een uitdaging, maar vooral je oriëntatie is de grootste uitdaging. Dus het finish gebied verkennen was erg nuttig.
Zaterdag 7 oktober Wedstrijddag!
Interessant in een appartement met 4 mensen om te zien hoe wisselend ieder zich voorbereid op een wedstrijd. Van nog even een rondje roeien tot heel rustig opstarten.
De start gaat in een heel bijzondere volgorde met 30 boten tegelijk naast elkaar en elke 4 minuten een nieuwe groep. Eerst de oudste dames, dan de oudste heren en dan de dames groep waar Saskia en ik in roeien (dames C en D). En vervolgens steeds jongere dames, daarna de heren > 27 en dan weer verder met de heren van oud naar jong.
Oftewel, bij de finish schuift alles in elkaar. Waar de snelste roeiers er net over 1 uur over doen heeft Wim een tijd geroeid van 1:14:00.3 en ik van 1:35:47.2. Aangezien het veld van Wim iets meer dan 20 minuten na mij was gestart kwamen we elkaar net over de finish weer tegen. Die finish binnen 3 uur bereiken levert een medaille op, voor de winnaar per leeftijdsgroep is er ook nog een beker.
Ik ben tevreden met mijn persoonlijk record op deze afstand, tot 12 km ging het heel lekker en toen moest ik heel even pauze houden om mijn longen met wat extra medicijnen weer tot rust te krijgen. Het laatste stuk rustig doorgeroeid.
Navigeren op een meer van, op sommige plekken, 1 km breed is best lastig en zeker met de golven die er ontstaan door wind en motorboten. Maar heb een keurige koers gevaren aan Strava te zien.
Ons Nederlandse team is met 6 bekers naar huis, van de 29 velden hebben we er in 13 meegedaan. Dus een keurige score!
Ga ik volgend jaar weer? Jazeker!
Marianne Straver