Botenhuis

Het botenhuis door de afgelopen decades heen 

Alle roeiers doen de deur open en betreden het botenhuis. Soms komt de vraag: hoe is Isala nu eigenlijk aan het botenhuis gekomen? Vandaar een artikel over de achtergronden van ons botenhuis.

De huidige stalen bak van ons botenhuis is in 1968 gekocht met behulp van subsidie van de gemeente door de vereniging. Het was een groot ponton, genaamd “De Zeeland”. Het werd vroeger gebruikt door de genie en lag als “overtollig” in Amsterdam. In 1969 is het naar Zutphen gesleept en door leden voorzien van een opbouw. Dit is in feite nog steeds te zien aan het lage huidige gedeelte van het huidige dak. Het ponton heeft vervolgens in diverse Zutphense havens gelegen, o.a. de Noorderhaven en de Industriehaven. Deze havens zijn inmiddels allang gedempt. Eind jaren 60 begon de gemeente met het aanleggen van de de huidige Marshaven. In 1971 was de haven voldoende uitgebaggerd. De Zeeland vond zijn huidige bestemming in een rustig hoekje. De indeling van het botenhuis, met twee gangpaden en een werkplaats is nog steeds grotendeels intact gebleven. Met dat verschil dat wanneer je vroeger het botenhuis betrad, je direct in de kantine binnen kwam, vandaar het bordje Isala-Inn.


Site botenhuis0In 1983 toen het ponton naar de werf moest voor groot onderhoud, is de staalconstructie geplaatst voor de bovenverdieping. De afbouw van de kantine en kleedkamers is door de leden in 1984 en 1985 zelf gedaan. Op 23 mei 1985 waren de huidige kantine en kleedkamers klaar en is e.e.a. officieel geopend. De oude kantine bij de ingang is in 1986 gesloopt en werd aangetrokken bij het botenhuis. 

Daarnaast is in 1985 ook het huidige hoofdvlot door leden in elkaar gezet. Het voorvlot is 1986 gekocht IJmuiden. In de 90er jaren is ook het huidige zijvlot door leden gemaakt. Tevens is in de 90er jaren het totale mastiek van het dak vervangen. Bij de werfbeurt in 2000 in Zwolle, zijn de houten omloopbalken vervangen door onderhoudsvrije gegalvaniseerde roosters. In 2007 is er een nieuw breed voorvlot gekocht en is het lange voorvlot gesplitst in 2 vlotten die in een U-vorm aan het nieuwe voorvlot werden gelegd. Hierdoor werd de aanlegcapaciteit veel groter.

Al die jaren vond de verwarming plaats door middel van oliekachels, maar de moderne mens van vandaag wist hier niet meer mee om te gaan. Na diverse narrow escapes met half brandende oliekachels, vond de verwarming plaats met behulp van een grote gevelkachel met als voeding losse gasflessen. Echt warm werd het niet, de gasflessen waren ook al gauw leeg. Roeiers konden gelukkig wel tegen een stootje. Door een gelukkige samenloop van omstandigheden, een artikel in de krant dat de IJsvereniging met subsidie van de gemeente een gasleiding kreeg, kwam er in 2005 ook voor Isala een door gemeente gesubsidieerde gasleiding. Het laatste gedeelte naar het botenhuis is door leden zelf aangelegd en ook de huidige CV-ketel is met behulp van leden geplaatst. Met een druk op de knop een verwarmde kantine en kleedkamers, een luxe die nu vanzelfsprekend is maar die Isala in haar bestaan nooit had gekend.

In het verlengde hiervan werd er ook voor de werkplaats een grote tweedehands luchtheater gekocht en geplaatst. Reparaties en lakwerk, die vroeger alleen in het voor en najaar konden plaatsvinden, konden nu het hele jaar door . Een tweede voordeel was dat hierdoor ook meer reparaties in eigen beheer plaats konden vinden, waardoor boten minder extern hoefden te worden gerepareerd en weer sneller in de vaart waren.

Site botenhuis1Site botenhuis2 

 

Sinds 1986 zat het ledenaantal van Isala langzaam in de lift, meer leden betekende ook meer boten, was het eerst alleen vervanging van oud materiaal, langzaam vond er ook uitbreiding van roeimateriaal plaats. Flexibele dragers deden toen hun intrede en met de gele klosjes konden er steeds meer boten een eigen plekje vinden in het botenhuis. Ook het oude houten riemenrek wat stond op de plek van de huidige afschrijfkast is gesloopt en vervangen door een stellage waar veel meer palen een plek konden vinden op een kleiner oppervlak.

 Site botenhuis6Site botenhuis5

Zo telde in 1986 de vloot 19 boten, 8 skifjes, 3 tweeën, 1 C4x en 2 overnaadse vieren en 5 wherries. Dit waren grotendeels allemaal overnaadse houten boten. Doordat het hout afhankelijk van de temperatuur en vochtigheid trok, stond er dan ook regelmatig water in de boot voordat er geroeid kon worden.

Anno 2009 herbergt het botenhuis een vloot van 25 boten, 12 skiffjes, 4 dubbel tweeën, 1 drie, 4 C vieren, 3 gladde vieren, en 1 acht . Het oude houten botenbestand van destijds is vervangen door kunststof waarbij moderne materialen als glasweefsel en epoxy veelvuldig zijn gebruikt.

Ook de houten oarse- en scullpalen die in de jaren 80 normaal waren, zijn niet meer in gebruik, hoogstens als relikwie hangend aan het plafond. De huidige moderne lichte kunststof palen met kunststof manchetten zijn inmiddels volkomen ingeburgerd.

Zo veranderde niet alleen het aanzien maar ook het innerlijk van het botenhuis, dat nu een moderne roeivloot herbergt.

Site botenhuis3 Site botenhuis4