Op zondag 13 april vond de AA-race plaats bij roeivereniging ARZV in Alkmaar. Isala was er aanwezig met twee vieren en een skiffeuse. Voor de heren dubbelvier van teamcaptain Wim ter Beek was het de ‘maiden match’: ze mochten laten zien wat ze waard waren in het (internationale) masters D-veld.
De dag begint druilerig en vlagerig: met een windkracht 4 met windstoten tot 6 en een grijze lucht lijkt het niet de meest ideale dag voor de 40e editie van de AA-race. Vanwege dit jubilieum heeft het wedstrijdparcours van 4 km een speciale tussensprint van 250 meter gekregen. Ook zijn er, geheel volgens 40-jarige traditie, diverse ploegen uit Bath overgekomen, de Engelse zusterstad van Alkmaar. Geduchte tegenstanders, die Britten; een heren dubbelvierploeg uit die contreien noemde zich ooit The Gods. En die won ook steevast.
De heren vier en skiffeuse Inge Eppink roeien in de eerste heat, de Fiere Froue - Isala’s dames dubbelvier - in de tweede. De regen stopt, het vlotten begint. Inge verlaat als een van de eersten het vlot van de ARZV en rond 10 uur zetten de heren met startnummer 16 af om in hun hi-vis turtles en windjacks op te roeien richting de start. Daar is het nog een tijdje in een kille wind liggen wachten tot ook alle achten present zijn. Rond kwart over 11 starten de eerste achten en pellen de heren alle kledinglagen tot op het fraaie Isalashirt af. Langzaam naar de voorstart roeien, in een goede startpositie manoeuvreren en dan, na het ‘u kunt gaan’, mogen de benen aan het werk.
Meteen na de start is het tempo 29-30 en dat blijft de hele 4 km zo. Met krachtige, stuwende halen verkleinen de heren rap de afstand tot de boot voor hen. Met minstens even krachtige uithalen moedigen de Fiere Froue ze vanaf de wal aan. De herenvier die na hen start, wordt langzaam kleiner op het winderige water, terwijl de kolkresten van de voorganger verraden dat Isala oploopt bij het lagere startnummer. Stuurvrouw Sandra Verbeek koerst de ploeg behendig langs stuurboordwal, zodat die enigszins in de luwte van bebouwing en rietkraag de opmars kan voortzetten.
Op één derde van het parcours trappen de heren de Franjepoort vlot voorbij de voortzwoegende nummer 15 en azen meteen op nummer 14. Die komt al snel binnen gehoorafstand door de panisch schreeuwende stuur. De tussensprint wordt ingezet, de splittijd gaat oplaag en het geroep langs de kant maakt duidelijk dat het haalbaar moet zijn om ook de voorliggende ARZV-ploeg nog voor de finish te passeren. Alles op het voetenbord! Met nog 500 meter te gaan verschijnt aan bakboordzijde de bootpunt van de tegenstander binnen het blikveld, met nog 250 meter te gaan schuift boeg Albert voorbij de Alkmaarse stuur en slag. Met nog 100 meter te gaan trappen beide bijna parallel liggende ploegen om het hardst – dan redt de finishtoeter de ploeg uit Alkmaar uit de nood, waarna Isala een seconde later de finishlijn passeert.
Bij het uitroeien is de analyse dat een top 5-plaats zeker is. Terug bij het vlot nemen de Fiere Froue de Franjepoot over. Even later arriveert ook Inge weer aan het vlot: lekker geroeid, alhoewel het anders verliep dan gehoopt. Als de eerste koffie en botenhammen genuttigd zijn, verschijnen op het scherm de uitslagen van de 1e heat. De verrassing is groot: Isala’s herenvier is 1e! Ze hebben de 4 km afgelegd in 17:01 min., maar liefst 0:27 sneller dan de nummer 2.
De damesvier roeit daarna een felle wedstrijd in een groot en sterk veld, luidkeels aangemoedigd door een kleine schare (vouw)fietsende mannen, maar finisht uiteindelijk buiten de top 5. Op het inmiddels zonnige terras van de roeivereniging volgen nog wat nabeschouwingen, consumpties en ontmoetingen met oude bekenden van de ARZV. Dan gaat het weer richting Zutphen. Uit de geschiedenisboekjes weten we dat in Alkmaar tijdens de 80-jarige oorlog de victorie begon. De stad gaat er nog steeds prat op. En ook voor Isala’s herenvier staat het als een paal boven water: in Alkmaar begint de victorie.
Verslag van Marc Draijer